Het plaatsje heeft enkele duizenden inwoners. Het is een district hoofdplaats en ook het middelpunt van het district. De inwoners uit de omliggende dorpjes komen naar Zambezi voor hun inkopen en tegelijkertijd om hun eigen waren te verkopen.In Zambezi ontmoeten de gebieden van twee volkeren elkaar. Dit zijn de Lunda’s en de Luvale’s. De Luvale’s zijn vooral veehouders en vissers. De Lunda’s zijn veelal kleine boeren, zij verbouwen allerlei gewassen onder meer maïs en cassave.

De vis wordt op allerlei manieren gevangen. Vaak worden fijnmazige netten gebruikt. Het zijn de vrouwen die op deze manier vissen. Deze manier van vissen is niet zonder gevaar. De vrouwen staan tijdens het vissen in het water elk jaar wordt er wel iemand gegrepen door een krokodil.

Er worden vooral kleine visjes gevangen, deze worden ‘kapenta’ genoemd. Zij worden gedroogd en kunnen daarom lang bewaard blijven. De visjes worden helemaal gegeten van kop tot en met staart.

Mensen in Zambezi proberen op verschillende manieren het hoofd boven water te houden. In het straatbeeld zie je verschillende winkeltjes en kleine zaakjes waarin allerlei waar en diensten worden aangeboden.

Op het eerste gezicht lijkt het er goed uit te zien, maar het is voor de meeste mensen van Zambezi een leven van dag tot dag. Vandaag weet je vaak niet of je morgen iets te eten zult hebben. Dat men maar een of twee maaltijden per dag kan nuttigen is geen uitzondering. Veel kinderen gaan met een lege maag naar school.

In Zambezi zijn veel weeskinderen. Sinds de opkomst van “aids” is het echt schrijnend geworden. Deze weeskinderen verblijven bij familieleden. Bijna elk huishouden verzorgt wel een of meerdere weeskinderen naast de eigen kinderen. Ook grootouders krijgen kinderen van hun overleden kinderen te verzorgen. Voor hen is het extra zwaar. Zij hebben eigenlijk zelf hulp nodig.